تسلط بر مسائل حقوقی پزشکی: درک حقوق زیرمستأجر بدون قرارداد کتبی
برای دانشجوی پزشکی یا حرفه‌ای پزشکی، آسان است که اصطلاحات قانونی را به عنوان مانعی برای حفاظت از بیماران تحت مراقبت خود نادیده بگیرد. با این حال، این نمی‌تواند از حقیقت دورتر باشد. در واقع، درک جزئیاتی مانند حقوق زیرمستأجران ممکن است تنها چیزی باشد که شما را نجات می‌دهد. مگر اینکه شما به یک VIS، تفسیر بصری از شرایط زندگی یک بیمار اشاره کنید ◊ ممکن است بپرسید چرا این اطلاعات حیاتی است، من در زیر به برخی توضیحات می‌پردازم.
آنچه باید درباره زیرمستأجری بدانید
زیرمستأجری به سادگی به هر ملکی اشاره دارد که جایی که شما در آن زندگی می‌کنید به دیگری اجاره یا واگذار شده است، سپس شخصی که شما از او ملک را اجاره یا واگذار می‌کنید، آن مکان را به یک طرف سوم اجاره یا واگذار می‌کند. از این نظر، مشابه مفهوم اجاره مجدد یک سوئیت هتل است، اما در یک خانواده مستقر. در این حالت، یک زیرمستأجر حتی بدون توافق‌نامه کتبی، ملک را اجاره یا واگذار می‌کند. و این نیز طبق حقوق زیرمستأجران بدون توافق‌نامه کتبی که در سایت dyondanabled.com به اشتراک گذاشته شده، کاملاً غیرقانونی نیست.
مثال عملی: پزشکان و زیرمستأجری
به عنوان مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که یک گروه از پزشکان یک فضای بزرگ را برای انجام کسب‌وکار خود به اشتراک می‌گذارند. هر یک از آنها یک «اتاق» را برای انجام کسب‌وکار خود اشغال می‌کند، اما خود کسب‌وکار تحت یک نام واحد ثبت شده است. سناریوی عملی ممکن است این باشد: دکتر A یک اتاق را برای انجام عمل جنسی خود اشغال می‌کند. دکتر B یک اتاق را برای انجام عمل اورولوژی خود اشغال می‌کند. دکتر C یک اتاق را برای عمل خود در زمینه بیماری‌های مقاربتی اشغال می‌کند. همه آنها به عنوان همکاران مؤسسه بزرگتر ثبت شده‌اند. حال، اگر در طول عمل ذکر شده، سطح شامل یک اتاق انتظار مشترک و اتاق پرستاری باشد، می‌توان گفت که این یک مکان مشترک است که برای همه سه همکار تجاری قابل اعمال است. به این ترتیب، همه این پزشکان می‌توانند مسئولیت نمایش یک استاندارد قابل قبول از عمل را داشته باشند. از این نظر، همه این سه نفر به عنوان زیرمستأجر در نظر گرفته می‌شوند. بار دیگر، این سناریو غیرقانونی نیست. پزشکان حق دارند حتی بدون توافق‌نامه کتبی، مکان‌ها را به اشتراک بگذارند؛ اما باید مراقب بود که اطمینان حاصل شود که مکان‌ها یک اقدام مشترک هستند که تحت حفاظت (Cth) قانون سلامت و ایمنی کار 2011 وجود دارند و در بهترین منافع رفاه بیمار وجود دارند. بنابراین در برخی موارد، پزشکان وظیفه دارند که اطمینان حاصل کنند که محیط کار آنها خطری برای عموم ایجاد نمی‌کند، به ویژه از منظر بیماری‌های قابل انتقال. شواهد این وظیفه می‌تواند شامل ایجاد محیط‌های شخصی و مشترک باشد که به جلوگیری از گسترش بیماری کمک کند.
پیامدهای زیرمستأجری برای پزشکان
مهم‌ترین نکته این است که به حرفه‌ای‌های پزشکی تأکید شود که در برخی موارد، پزشکان فردی مسئولیت اعمال دیگر پزشکانی را که با آنها مکان را به اشتراک می‌گذارند، دارند. البته، این در مورد هر عمل پزشکی صدق نمی‌کند، اما ارزش بررسی دارد که آیا کسب‌وکار شما این معیارها را برآورده می‌کند یا خیر. به جز خطر واضح مسئولیت، پیامدهای دیگری نیز برای زیرمستأجری وجود دارد. به عنوان مثال، اگر پرستار A در درمان یک بیمار مبتلا به بیماری مقاربتی به دلیل رابطه دوستانه‌ای که به عنوان زیرمستأجر دارند، راحت باشد، در حالی که پرستار B ممکن است این موضوع را با تنفر درمان کند و تصمیم بگیرد بیمار را در حالی که پرستار A در استراحت ناهار است، درمان نکند. مثال دیگری ممکن است این باشد که پزشک A به طور فوری می‌رود اما هیچ کس دیگری برای جایگزینی او در غیابش ندارد. هر دو مسئله فوق می‌تواند خطرات جزئی تا شدید برای سلامت بیمار ایجاد کند اگر به درستی مدیریت نشود.
در پایان، حرفه‌ای‌های پزشکی در صورتی که باور داشته باشند که دانش حقوق بهداشت برای موفقیت عمل یا حرفه آنها ضروری نیست، مقصر هستند. نه تنها این دانش برای اتخاذ تصمیمات حیاتی برای کسب‌وکار و عمل ضروری است، بلکه همچنین برای ارائه بهترین مراقبت ممکن به همه بیماران و دریافت‌کنندگان خدمات آنها ضروری است. انکار یا غفلت از فرآیند یادگیری نحوه عملکرد قانون در زمینه عمل شما، به معنای کاهش رفاه بیمار به یک پاداش ثانویه از سود است. و این هسته‌ای است که بسیاری از اشکال مختلف سهل‌انگاری را ایجاد می‌کند.