پل زدن بین بهداشت و قانون: درک نقش‌های کارآموزان حقوقی و دستیاران حقوقی
در برخی حرفه‌ها، تمایزها به نظر عجیب می‌رسند، اما از این نظر دور هستند. کارمندان حقوقی در بیمارستان یا مطب پزشک رایج هستند و به ماشین‌آلات پیچیده قانونی که برای نگه‌داشتن یک عمل پزشکی در چارچوب قانون لازم است، کمک می‌کنند و در عین حال نتایج مطلوبی برای مشتری به دست می‌آورند. در مقابل، پارا‌لیگال‌ها معمولاً در دفاتر حقوقی کار می‌کنند. در حالی که پارا‌لیگال‌های دفاتر حقوقی موظف به انجام بسیاری از همان وظایف کارمندان حقوقی بیمارستان هستند، تمرکز آنها عمدتاً عمومی است، به جز در مواردی که در دفاتر حقوقی که مشتریان پزشک دارند، کار می‌کنند. در حوزه سلامت، تمایز کارمند حقوقی و پارا‌لیگال به کیفیت خدماتی که بیمارستان‌ها و پزشکان به بیماران خود ارائه می‌دهند، برمی‌گردد.
از آنجا که آنها به طور مستقیم در بیمارستان‌ها یا کلینیک‌ها کار می‌کنند، کارمندان حقوقی معمولاً مجموعه‌ای وسیع از وظایف حیاتی را انجام می‌دهند، مانند:
کارمندان حقوقی در بیمارستان‌ها گاهی اوقات به عنوان کمک‌های حقوقی بیمارستان نامیده می‌شوند، اما در هر صورت، این دستیار حقوقی در حمایت از پزشکان و مؤسسات پزشکی تخصص دارد و نه دفاتر حقوقی سنتی. این یک تمایز تخصصی است که دستیاران حقوقی معمولاً به آن فارغ‌التحصیل می‌شوند. از آنجا که کارمندان حقوقی معمولاً فقط مدرک کاردانی را تکمیل کرده‌اند، از آموزش گسترده‌ای که برای تبدیل شدن به پارا‌لیگال‌ها لازم است، برخوردار نیستند. این یک تمایز مهم است زمانی که به انجام وظایف مختلفی که ممکن است در هر زمان از آنها خواسته شود، می‌رسد.
پارا‌لیگال‌ها وظایف مشابهی را انجام می‌دهند. از آنجا که آنها تحت هدایت معتبر وکلا کار می‌کنند، احتمالاً خود را در حال انجام این مسئولیت‌ها می‌یابند:
مانند کارمندان حقوقی بیمارستان، پارا‌لیگال‌ها باید بسیاری از تماس‌های تلفنی، ایمیل‌ها و نامه‌ها را پاسخ دهند. در برخی مواقع، ممکن است برای حفظ اطلاعات حیاتی پرونده‌سازی کنند. بنابراین، ممکن است همچنین مجبور شوند شواهد مستند را مرور و خلاصه کنند. اگر در یک دفتر حقوقی بزرگ کار کنند، ممکن است حتی مجبور شوند به وکیل ناظر خود در جمع‌آوری حقایق یا آماده‌سازی برای یک پرونده دادگاه، جلسه مشتری یا جلسه استماع کمک کنند.
در واقع، کارمندان حقوقی و پارا‌لیگال‌ها از جهات زیادی مشابه هستند، زیرا می‌توانید آنها را در حال انجام دامنه‌ای تقریباً یکسان از فعالیت‌ها پیدا کنید. به همین دلیل، بحث کارمند حقوقی و پارا‌لیگال می‌تواند به عنوان تمایزی بدون تفاوت تعبیر شود. با این حال، ضروری است که به خاطر داشته باشید که پارا‌لیگال‌ها تحت نظارت وکلا هستند، در حالی که کارمندان حقوقی معمولاً به طور مستقل کار می‌کنند. به همین دلیل، بسته به شرایط و میزان تخصص نظارتی که دارند، کارمندان حقوقی می‌توانند بخش اساسی از مؤسسات بزرگ بهداشتی باشند، در حالی که پارا‌لیگال‌ها این‌گونه نیستند.
کارمندان حقوقی ممکن است خود را ملزم به انجام وظایف پزشکی منحصر به فردی بیابند، مانند:
در بسیاری از موارد، وظایف یک کارمند حقوقی یا پارا‌لیگال تحت عنوان اداری عمومی قرار می‌گیرد، همانطور که توسط اداره آمار کار (BLS) توضیح داده شده است، اما ممکن است مجبور شوند کلاه‌های زیادی به سر بگذارند تا به مؤسسه یا عمل کمک کنند تا به خوبی پیش برود. به عنوان حرفه‌ای‌های پشتیبانی متخصص، پارا‌لیگال‌ها و کارمندان حقوقی باید قادر به درک انطباق قانونی در زمینه بهداشت و درمان به طور کلی باشند. آنها ممکن است نیاز داشته باشند که در مورد:
در بسیاری از موارد، از کارمندان حقوقی خواسته می‌شود که وظایف قانونی بیشتری نسبت به وظایف اداری عمومی انجام دهند. به عنوان مثال، ممکن است از آنها خواسته شود که در یک پرونده دعاوی پزشکی کمک کنند. در موارد تخصصی‌تر، ممکن است نیاز باشد که به بیمارستان یا پزشک در انجام وظایف قانونی مختلف کمک کنند، که شامل:
زمانی که کارمندان حقوقی و پارا‌لیگال‌ها به محافظت از مؤسسات بهداشتی در برابر مسئولیت کمک می‌کنند، همچنین به محدود کردن قرارگیری در معرض دعاوی مدنی کمک می‌کنند. اگرچه حرفه‌ای‌های حقوقی در هیچ یک از موارد به عنوان وکیل خدمت نمی‌کنند، اما اطمینان حاصل می‌کنند که رویه‌ها و پروتکل‌های مناسب در جای خود قرار دارد. این به حفظ جنبه انسانی مراقبت از بیمار علاوه بر حفظ جنبه‌های قانونی یا عملی کمک می‌کند.
پارا‌لیگال‌ها و کارمندان حقوقی تأثیر زیادی در نحوه ارائه خدمات بهداشتی دارند. بیشتر از قبل، آنها در تهیه مستندات حیاتی، مصاحبه با شاهدان، تحلیل مالی و سایر وظایف مشغول هستند. در زمینه آموزش، پارا‌لیگال‌ها و کارمندان حقوقی آماده‌اند تا به ایفای نقش ضروری خود در بیمارستان‌ها یا دفاتر حقوقی ادامه دهند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد نقش‌های حرفه‌ای حقوقی در بهداشت و درمان، می‌توانید به اداره آمار کار مراجعه کنید.